CentrumEduMed Ciąża i dziecko Czym jest wirus bostoński? Zobacz
Czym jest wirus bostoński? Zobacz

Czym jest wirus bostoński? Zobacz

0

Tegoroczny szczyt zachorowań na chorobę bostońską przypadł na październik i listopad. To całkowicie naturalne, ponieważ wirus bostoński atakuje przede wszystkim wczesną jesienią. Chociaż choroba przechodzi samoistnie, nie można jej bagatelizować. Dowiedz się więcej o tej chorobie i sprawdź, jak sobie z nią poradzić.

Choroba dłoni, stóp i jamy ustnej (HFMS) często określa się mianem bostonki. Wywołuje ją wirus bostoński należący do grupy enterowirusów. Głównymi winowajcami schorzenia są wirusy: A5, A9, A10, A16, B1 i B3. Czasami jednak zakażenie może wywołać enterowirus 71 (EV 71).

Jak dochodzi do zakażenia?

Wirus bostoński przenosi sie drogą bezpośredniego kontaktu z wydzielinami lub wydalinami. Ma tendencję do bardzo szybkiego rozprzestrzenienia się, dlatego na chorobę zwykle narażone są dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym – głównie do 10. roku życia.

Warto podkreślić, że wirus wylęga się od 3 do 5 dni. Oznacza to, że do zakażenia może dochodzić na kilka dni przed wystąpieniem symptomów choroby.

Zakażenie wirusem bostońskim – typowe objawy

W pierwszej fazie choroby wirus nie daje o sobie znać w charakterystyczny sposób. Dziecko może skarżyć się na pogorszone samopoczucie, ból gardła. Często pojawia się gorączka, której towarzyszy brak apetytu. Bardzo rzadko odnotowuje się przypadki wymiotów czy biegunki.

Objawy charakterystyczne dla bostonki pojawiają się najczęściej w drugim dniu choroby. Są to małe pęcherzyki, które zwykle występują w jamie ustnej (u niektórych dzieci pęcherzyki nie pojawiają się w buzi) lub na twarzy (często w okolicy ust). Potem wysypka pokrywa dłonie i podeszwy stóp. W wielu przypadkach pęcherzyki pojawiają się na pośladkach, a nawet w okolicy narządów płciowych.

Pęcherzyki surowicze mają ok. 3-7 mm średnicy. Często jednak zlewają się – powiększają się i tworzą owrzodzenia.

Jak leczyć bostonkę u dzieci?

Choroba bostońska nie zawsze wymaga konsultacji pediatrycznej – szczególnie wtedy, gdy schorzenie przebiega w oparciu o książkowe objawy. Jeżeli jednak wygląd lub lokalizacja wysypki budzą wątpliwości, warto udać się do lekarza. Specjalista, na podstawie oceny objawów klinicznych, wykluczy ospę wietrzną i potwierdzi zakażenie wirusem bostońskim.

Choroba bostońska ustępuje samoczynnie, dlatego należy ograniczyć się wyłącznie do leczenia objawowego. Polega ono przede wszystkim na podawaniu dziecku:

  • leków przeciwgorączkowych (np. paracetamolu)
  • schłodzonej wody do picia – aby zmniejszyć uciążliwość wysypki w jamie ustnej.

Z uwagi na fakt, że bostonkę wywołuje wirus, podawanie antybiotyków jest bezzasadne. Można jedynie smarować pęcherzyki maścią antybiotykową, gdy dojdzie do nadkażenia bakteryjnego.

Przebycie bostonki daje odporność tylko na tego wirusa, który ją wywołał. Istnieje więc prawdopodobieństwo ponownego zachorowania. Dlatego warto pamiętać o przestrzeganiu podstawowych zasad higieny, aby zminimalizować ryzyko infekcji wirusowej.

3.7/5 - (3 votes)
Reklama ubrania medyczne